وفات پیامبر اسلام (ع)
شيخ مفيد در ارشاد مينويسد: وقتى پيامبر ( صلي الله عليه و آله و سلم) از نزديکى مرگش، که قبلا آن را براى امت خود بيان کرده بود مطمئن شد، پيوسته در ميان مسلمانان به سخنرانى ميايستاد و آنها را از فتنه و اختلاف پس از رفتنش برحذر ميداشت و همواره به آنها تأکيد ميکرد که به سنتهاى وى تمسک کنند و بر آنها با يکديگر وحدت داشته باشند. مسلمانان را تشويق ميکرد که به عترتش اقتدا کنند و آنها را اطاعت و يارى و پاسبانى نمايند و در امور دينى بديشان چنگ آويزند و از اختلاف و ارتداد پرهيزشان ميداد. از جمله مسايلى که پيغمبر (ص) به مسلمانان تذکر داد روايتى است که همه بر صدور آن اتفاق دارند. در اين روايت آمده است که پيغمبر (ص) فرمود: اى مردم! من شما را ترک ميکنم و شما در حوض بر من وارد ميشويد بدانيد که من درباره ثقلين از شما پرسش خواهم کرد. مواظب باشيد که پس از من با آنها چگونه رفتار ميکنيد. زيرا خداوند لطيف و خبير مرا آگهى داد که اين دو از هم جدا نميشوند تا مرا ملاقات کنند. من از پروردگارم چنين تقاضا کردم و او هم خواستهام را روا کرد. بدانيد که من اين دو چيز را در شما وانهادم: کتاب خدا و عترتم، اهل بيتم را. از آنها پيشى نگيريد که دچار پراکندگى شويد و از آنها کوتاهى نکنيد که به هلاکت ميافتيد و به آنها نياموزيد که ايشان از شما داناترند. اى مردم! نبينم پس از من به کفر بازگرديد و گردن يکديگر را بزنيد و مرا در سپاهى همچون سيل گران ديدار کنيد. هان بدانيد که على بن ابيطالب برادر و وصى من است. او بعد از من بر تأويل قرآن ميجنگد چنان که من بر تنزيل آن پيکار کردم.